O historii dworu

Nazwa Tērvete pierwszy raz została zapisana w Kronice Henryka Łotysza – księga opisująca historię Liwonii (tereny obecnej Estonii i północnej Łotwy, niegdysiejszej Inflanty) i okolicznych ziem w okresie 1180-1227.

W samym sercu krainy historycznej Łotwy – Semigalii – w centrum zabytkowym gminy Tērvete, na terenie przepięknego parku znajduje się wybudowany w roku 1900 dworek myśliwski hrabiego Petera von der Pahlena, pierwotnie planowany jako miejsce wypoczynku. Do dziś dworek czaruje swoją ciszą i oddechem starożytności oraz zachęca do zwiedzania malowniczego piękna otaczających wzgórz, rzek i lasu, za przewodnika biorąc jedynie spokój i harmonię.

Peter von der Pahlen w roku 1795 został gubernatorem krainy historycznej Łotwy – Kurlandii. Za wyróżnienia wojskowe, cesarz Paweł I przyznał mu tytuł hrabiego oraz włącznie z innymi posiadłościami zaprezentował hrabiemu Kalnamuižę (teraz nosi nazwę Tērvete). Biorąc za żonę Juliannę von Szeping, hrabia odziedziczył również dworek Īslīce i Kaucminde. Peter von der Pahlen mógł pochwalić się wybitną karierą wojskową oraz działacza państwowego. Jako członek licznych wypraw zbrojnych awansował z stopnia wojskowego generał-lejtnanta do generał-inspektora kawalerii wojsk a później został generał-gubernatorem prowincji Bałtyckich oraz Finlandii a swoja karierę polityczną zakończył jako minister spraw wewnętrznych Rosji. Wspierając swoje poglądy polityczne, Peter von der Pahlen uczestniczył w zamachu na cara Pawła I. Hrabia zmarł w roku 1826. Miał pięcioro dzieci.

Dewiza heraldyczna hrabiów Pahlenów h. własnego brzmiała – Constantia et zelo – co oznacza trwałość i rozwój. Aktywna kariera Petera von der Pahlena odzwierciedla głębokość oraz fundamentalność tej dewizy życiowej.

Obecnie na terenie dworka myśliwskiego w Tērvete zachowało się kilka budynków architektonicznych: gorzelnia (kiedyś była również mleczarnią), dwupiętrowa stodoła do łamania głazy, piwnica lodowcowa w głębokości więcej niż pięć metrów z wejściem z głazy obtoczonej, dwa kamienne domy służących w dolinie koło budynku dworu oraz domek z drzewa litego, w którym kiedyś gospodarował nadzorujący dworu. Bramę wjazdową dworu do dziś nadzorują dwie żeliwne rzeźby lwów. Stojąc pod górką na drewnianym mościku, można sobie wyobrazić dawną wielkość trzystopniowego kompleksu stawu dworskiego dno, którego pokryte było łamanym głazem. Kiedyś na brzegu stawu został zbudowany i urządzony łabędzi domek, którego już nie ma. Kamienna architektura budynku świadczy o wykwintnym guście oraz bogatej wyobraźni rzemieślników, tworząc tak atrakcyjne budynki.

Po wprowadzeniu reformy rolnej, w roku 1924 na posiadłości hrabiów Pahlenów Łotewski Czerwony Krzyż urządził sanatorium do leczenia pacjentów chorych na gruźlicę, ponieważ po pierwszej wojnie światowej, warunki życia na Łotwie były na tyle ciężkie, że częstość występowania gruźlicy była bardzo wielka. Już sto lat temu zostało zbadane, że w Tērvete jest najniższa ilość opadów deszczu na Łotwie, piaszczysta gleba szybko pochłania wodę deszczową i powietrze nie staje się mokre. Dlatego w Tērvete został kupiony dworek myśliwski hrabiego Pahlena i utworzono w nim sanatorium do leczenia chorób płuc. W budynku dworu mieściło się 50 łóżek dla pacjentów z objawami gruźlicy.

Nazwa Tērvete z łaciny oznacza zdrowie i wskazuje na unikatową wartość i znaczenie w tworzeniu dobrego samopoczucia oraz harmonii człowieka zarówno w starożytności jak i obecnie.